هر خصوصیت و جلوه ای به پرسش وادارت کند

یاد بگیری که بین چیز غیرعادی و زیبا فرق بگذاری و خوی تحلیل گری پیدا کنی.

‏به او گفتم :

فکرت را بر چیزهای ساده متمرکز کن

که استاد پیر ما همیشه به آن سفارش می کرد!

این کار یعنی کل را به سطح اجزائش فرود آوردن.

از طرز فکر امریکایی بازگشت سربع سرمایه ؛ چنان حذر کن که انگار از سم مهلک!!!

هیچ کاری را نیمه کاره و نارس انجام نده

و برای به بار نشستن تجربه ، اگر ده سال هم لازم است ، صبر کن.

طبیب می تواند اشتباهات خودش را دفن کند ،

ولی معمار چاره ای ندارد جز اینگه به صاحبکارش توصیه کند که:

با کاشتن بوته های مو روی اشتباهش را بپوشاند .

پس برای ساختن اولین بناهایت هرچه می توانی ازسکونتگاهت دور شو .

همین طور به او گفتم :

یک مطبخ را با همان شوقی بساز ؛ که برای ساختن یک کلیسای جامع احساس میکنی .

چیزی که مطرح است کیفیت است.

و از شرکت در مسابقات دوری کن ، مگر به قصد تفنن !!!

و هرگز نقشه فروش نشو.

معماری شغلی است که خودش باید صاحبش را پیدا کند.

و آن قدر در طلب صداقت مبالغه کن که هرگز به طور کامل دستت به آن نرسد ( 1993 ‏) .

‏ سعی کن کتاب طبیعت را مطالعه کنی.

انچه باید درباره معماری ارگانیک بدانیم درکتابهای معمولی پیدا نمی شود .

برای درس گرفتن از طبیعت باید با آن هم سخن شد.

باید از درخت ، گل ، صدف …

یعنی دیدنی هایی که صادقانه بیانگر صورت ناشی از کارکرد هستند درس بگیریم .

ولی اگر به همین بسنده کنیم ، کار ما تقلید محض خواهد شد و بس.

اما اگر عمق بیشتری را بکاویم تا به اصولی برسیم که این چیز ها براساس آنها عمل می کنند!

به راز وابستگی صورت به کارکرد مورد انتظار ؛ که از درخت ساختمان و از ساختمان درخت می سازد پی­ می­بریم .

پدر من که کشیش و واعظ بود . به من آموخت که :

یک سمفونی را همچون ساختمان عظیمی که از اصوات ساخته شده در نظر آورم.

از آن زمان هر وقت به باخ و بتهوون و موتسارت گوش می کنم …

معماری را می بینم که در حال ساختن است و از موسیقی درسهای ارزشمندی گرفته ام ؛

برای من مرحله دیگری بوده ‏است از ادراک طبیعت ( 1993 ‏)

تنها پیشرفت قطعی تو ، چه حالا و چه هر وقت دیگر ، کارهای اصولی است که در انتظام کامل به انجام رسیده ‏باشد.  ( 1931 ‏)